Audrey Niffenegger - "Lustrzane odbicie"

Audrey Niffenegger do tej pory znałam jedynie z rewelacyjnych opinii na temat "Zaklętych w czasie". Od samego początku wiedziałam, że "Lustrzane odbicie" mi się spodoba. Poza tym do książki nawoływała mnie oprawa graficzna, która ma swoisty urok i czar. Jestem szczęśliwa, że mogłam przeczytać tą powieść o "miłości przekraczającej najtrwalsze naturalne ograniczenia"

Utwór ten przedstawia nam historię Elspeth Noblin, kobiety w średnim wieku, która zmarła na białaczkę. Kobieta była przygotowana na śmierć i w testamencie zapisała swoje londyńskie mieszkanie nigdy nie widzianym siostrzenicom - bliźniaczkom. Julia i Valentina, o których tutaj mowa, nie są zwykłymi bliźniaczkami, a swoim dokładnym,  lustrzanym odbiciem. Pomimo sprzeciwu matki młode kobiety zdecydowały się przeprowadzić za ocean, gdzie poznały tajemnice rodzinne...
W kamienicy bliźniaczki poznały swoich nowych sąsiadów: Roberta - ukochanego Elspeth oraz ekscentrycznego Martina - cierpiącego na agorafobię i nerwicę natręctw. Gdy Julia i Valentina poznały swoich sąsiadów, zaczęły spędzać z nimi coraz więcej czasu. Julia troszczyła się o Martina, a jej siostra z dnia na dzień coraz bardziej lubiła  Roberta, z którym zaczęło ją po jakimś czasie łączyć coś więcej niż tylko kamienica. Wszystko wygląda na normalne, oprócz tego, że duch Elspeth jest uwięziony w swoim mieszkaniu. Po kilku miesiącach kobieta próbuje się skontaktować z bliźniaczkami oraz swoim ukochanym, co prowadzi do niezwykłych sytuacji. Na dodatek Elspeth, która ma coraz więcej energii, zaczyna eksperymentować z duszami innych...

Szczerze powiedziawszy nawet nie wiem od czego zacząć. Po przeczytaniu książki, przesuwają mi się w głowie naraz różne myśli i obrazy. "Lustrzane odbicie" to wielowątkowa powieść o zaufaniu, miłości, uczuciach, śmierci i przyjaźni. Myślę, że najlepiej będzie zacząć od bliźniaczek, które same w sobie są dość niezwykłe. Wszystko robią zawsze razem, gdy Julia pragnęła zrezygnować z collegu (co zdarzało się jej co najmniej kilka razy) Valentina za każdym razem się na to zgadzała. A raczej podporządkowywała siostrze. Z czasem Valentina zaczęła dostrzegać swoją uległość oraz to, że jej decyzje wcale nie są jej wyborami. Od początku utworu wiedziałam, że dziewczyna będzie starała się zerwać nić wiążącą ją ze swoją siostrą, ale nigdy nie pomyślałabym, że pragnie zrobić to tak drastycznie. Autorka budzi w czytelniku wiele emocji, posługując się relacjami między obiema parami bliźniaczek, a także niezwykłymi moim zdaniem wątkami miłosnymi.

Świetny pomysł na książkę, który został jeszcze lepiej zrealizowany. "Lustrzane odbicie" nie nudzi, nie przytłacza opisami, nie pozwala się zdekoncentrować. Zabiera całą twoją uwagę, odbierając pojęcie "czasu i miejsca". Pokazuje, że należy żyć własnym życiem, a także nie sterować innymi. Ta powieść jest przesiąknięta tajemnicą sama w sobie. Z każdą stroną byłam coraz bardziej ciekawa rozwiązania zagadek, a w zamian za to, dostawałam ich coraz więcej.  Autorka w poruszający sposób przedstawia nam historie mieszkańców kamienicy - nie wszystkie zakończone happy endem. Audrey Niffenegger robi tworzy słowem coś niesamowitego - zlewa ze sobą dramat i fantastykę, a na dodatek momentami czuć zimny podmuch grozy.

Na zakończenie, chciałabym polecić "Lustrzane odbicie", które z pewnością każdego zaintryguje. Książka ta jest warta polecenia nie z jednego, ale wielu powodów takich jak porywająca akcja, oryginalna historia, walory językowe czy też niezwykle wykreowani bohaterowie. Jeszcze przed zaczęciem utworu na okładce przeczytałam słowa Rona Charlesa: "przeraźliwie wprost inteligentna". W tamtym momencie zastanawiałam się, co to może znaczyć. Teraz już wiem. Dzięki swojemu kunsztowi pisarskiemu Audrey Niffenegger potrafi wciągnąć czytelnika w wir wydarzeń tak, że zapomni on o realnym świecie. Po przeczytaniu tego utworu jestem pewna, że jeszcze nie raz sięgnę po lektury tejże pisarki.

Za książkę serdecznie dziękuje Wydawnictwu Nowa Proza