Katherine Howe - "Zaginiona księga z Salem"

Jako że od czasów Harre'go Potter'a kompletnie mi odbiło na punkcie magii (co przekłada się nie tylko na czytanie, ale także filmy), "Zaginiona księga z Salem" znalazł się na szczycie książek do przeczytania. Dreszczyku dodaje fakt, że autorka jest potomkinią Elizabeth Howe, która została osądzona o używanie czarów i skazana na śmierć przez powieszenie. 


Connie Goodwin, absolwentka Harvardu, w czasie lata mieszka w domu należącym do swojej nieżyjącej już babki, który znajduje się w pobliżu miejsca, gdzie dawniej urządzano procesy czarownic. Podczas tych wakacji poznaje swoje korzenie, dowiaduje się niezwykłych rzeczy na temat swojej rodziny, oraz poznaje Sama...


Pierwsze, co przypadło mi do gustu w tej książce to podział na czas teraźniejszy i przeszły. Każdy rozdział był z innej perspektywy, co dodawało książce wartości, choć trochę irytowało mnie przeskakiwanie w przeszłość przez bohaterki, czytało się z przyjemnością. Do tej pory spotkałam się z tym tylko w jednej książce, a mianowicie "Endymionie Springu" M. Skeltona, który przypadł mi do gustu. Jednoczesne rozgrywanie się historii w dwóch płaszczyznach czasowych okazało się bardzo dobrym pomysłem.


Akcja, mimo że w kilku momentach okazała się monotonna i nużąca w innych biła siłą i szybkością. Magia została w książce opisania w ten bardziej przyjemny sposób, aczkolwiek popłakałam się w kilku momentach z historii opisywanej przez potomkinie Connie. Plusy to łatwość, z jaką czytało się książkę (mi osobiście zajęło to trzy godziny) oraz barwne postacie, które nadały charakter utworowi. "Zaginiona księga z Salem" jest pełna spokoju (no nie wiem, ostatnio coraz więcej zwracam na to uwagę), magicznej atmosfery i barw.  


Tak więc książka przypadła mi do gustu i to nawet bardzo. Historia i współczesność połączone w jedno ? Według mnie rewelacja!Dowiadujemy się o kolonizacji, oraz poszukiwaniu starych książek. Poruszył mnie także wątek miłosny Connie i Sama oraz zaskakujące zakończenie. Co do końca książko to coś mi się zdaje, że to jeszcze nie koniec przygód naszej młodej studentki.  Ogólnie utwór zaliczam do tych bardziej wartościowych i godnych przeczytania. Polecam!.